Wewnątrzwspólnotowa Dostawa Towarów, oznaczana skrótem WDT, polega na wywozie towarów z obszaru Polski i dostarczeniu ich na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej. Nabywca prowadzący działalność gospodarczą zarejestrowaną poza granicami naszego kraju, przejmuje prawo do rozporządzania towarami jako właściciel. Kiedy można mówić o WDT, a w jakich sytuacjach wywóz towarów odbędzie się na podstawie odrębnych przepisów? Jakie należy zgromadzić dokumenty i co podlega opodatkowaniu? Przedstawiamy najważniejsze informacje.
Z artykułu dowiesz się między innymi:
✔ Czym jest wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów?;
✔ Czym WDT różni się od eksportu towarów;
✔ Gdzie opodatkowana jest wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów?;
✔ Jakie dokumenty potrzebne są do tego typu operacji.;
Czym jest wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów?
Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów dotyczy transakcji B2B, czyli takich, które zawierają ze sobą dwa podmioty prywatne. Nie należy mylić tego pojęcia z wewnątrzwspólnotową sprzedażą towarów na odległość (WSTO), która dotyczy wysyłki towarów bezpośrednio do konsumentów (B2C - Business to Client). W obu przypadkach występują różnice m.in. w opodatkowaniu.
W przypadku WDT nabywca towaru musi być zarejestrowany jako podmiot dokonujący transakcji wewnątrzwspólnotowych. Ważną kwestią jest weryfikacja kontrahenta w specjalnej bazie. W tym celu Komisja Europejska stworzyła dedykowany system VIES(VAT Information and Exchange System).
Przykładem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów jest dostarczenie towaru z polskiej firmy do firmy np. na terenie Francji czy Hiszpanii. Warto jednak zwrócić uwagę na sytuacje, kiedy nie będzie dochodziło do WDT.
Zaliczymy tutaj: transport towaru do państwa UE, z którego będzie eksportowany do kraju poza UE, towary, które są montowane lub instalowane w kraju nabywcy (dostawa z montażem), udostępnienie towarów do czasowego użytkowania, transport towarów z magazynu w Polsce do magazynu w innym kraju UE, z którego będzie sprzedawany na terytorium tego kraju.
Za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów nie uznaje się m.in. dostawy samolotów i statków oraz towarów niezbędnych do remontu i transportowania tych jednostek. Wykluczone są również towary opodatkowane zgodnie z art. 120 ust. 4 i 5 o VAT. Będą to m.in. wszelkiego rodzaju towary używane, przedmioty kolekcjonerskie i antyki. W tym przypadku występuje opodatkowanie na zasadach marży.
Obowiązek podatkowy przy wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów
Obowiązkiem podatnika jest ujęcie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów w deklaracji VAT-7 (pozycja 31). Taką deklarację przedsiębiorcy przekazują do urzędu skarbowego do 25 dnia miesiąca. Natomiast w terminie do 15 dnia kolejnego miesiąca WDT należy wykazać także w informacji podsumowującej VAT-UE.
Stawkę VAT wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów reguluje art. 43 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem wewnątrzwspólnotowe dostawy towaru są opodatkowane według stawki 0%. Jest to możliwe po spełnieniu określonych w ustawie wymogów:
- Podatnik dokonał dostawy towarów na rzecz nabywcy, który posiada ważny numer identyfikacji podatkowej dla transakcji wewnątrzwspólnotowych.
- Przed upływem terminu na złożenie deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, podatnik dokonujący dostawy posiada co najmniej dwa dowody świadczące o wywiezieniu towarów z terytorium kraju i dostarczeniu ich do nabywcy.
- Podatnik dokonujący WDT prawidłowo złoży informację podsumowującą VAT-UE, zawierającą wszystkie dane transakcji WDT.
Warto wspomnieć, że usługi przewoźnika transportującego towary stanowią element WDT. Po spełnieniu wymaganych warunków są opodatkowane stawką 0% VAT. Do podstawy opodatkowania z tytułu WDT zalicza się koszty transportu i opakowania oraz ubezpieczenie i prowizje fakturowane przez spedytora.
WDT a dokumentowanie wywozu towarów
Posiadanie stosownych dokumentów potwierdzających wywóz towarów z terytorium Polski do innego kraju członkowskiego UE jest jednym z najistotniejszych warunków uznania transakcji za WDT. Ponadto daje możliwość stosowania 0% stawki VAT. Niezbędna dokumentacja została określona w rozporządzeniu wykonawczym Rady UE nr 282/2011
Eksport towarów w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów
W ujęciu prawnym zachodzi istotna różnica między eksportem a wewnątrzwspólnotową dostawą towarów. Eksport dotyczy wywozu towarów z terytorium Polski do miejsca przeznaczenia znajdującego się poza granicami Unii Europejskiej. Inaczej rzecz ujmując — jest to wywóz towaru do tzw. kraju trzeciego.
Z kolei wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów to nic innego jak wywóz towarów z Polski do innego kraju członkowskiego Unii Europejskiej. Warto zaznaczyć, że warunkiem uznania danej transakcji za WDT jest przedstawienie odpowiedniej dokumentacji.
Istnieją jednak sytuacje wyjątkowe. Przykładowo faktury zostają wystawione dla nabywcy unijnego, a towar transportowany jest do państwa niewchodzącego w skład UE. Wtedy mamy do czynienia z eksportem towarów. Taki wywóz musi zostać potwierdzony przez właściwy organ celny.
Należy pamiętać o fakturze wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (faktura WDT) oraz skompletowaniu dokumentów przed złożeniem deklaracji podatkowej VAT za dany okres rozliczeniowy.
WDT — miejsce opodatkowania
Przyjrzyjmy się bliżej dokumentom w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów. Jeżeli dostawca korzysta z usług firmy transportowej, koniecznymi dokumentami będą:
- dokumenty przewozowe wystawiane przez przewoźnika odpowiedzialnego za transport towarów, które jasno potwierdzają ich dostarczenie na terytorium innego państwa Unii Europejskiej,
- specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku.
Jeśli podatnik lub nabywca dokonuje wywozu towarów na zasadzie wewnątrzwspólnotowej, to dostawy towarów, które docierają na miejsce z wykorzystaniem własnego środka transportu, oprócz kopii faktury i specyfikacji ładunku, powinny posiadać dokument zawierający następujące dane:
- imię i nazwisko lub nazwa i adres siedziby podatnika dokonującego wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz nabywcy tych towarów, adres, pod który trafią wywożone towary (jeżeli jest inny niż adres siedziby firmy),
- dokładne określenie rodzaju towarów oraz ilości,
- rodzaj środka transportu i numer rejestracyjny, a w przypadku transportu lotniczego — numer lotu,
- potwierdzenie przyjęcia towarów przez nabywcę.
W niektórych sytuacjach zebrana dokumentacja nie świadczy jednoznacznie o wywiezieniu i dostarczeniu towarów do odbiorcy. W takim przypadku przydatne okażą się inne dokumenty świadczące o wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów.
Zgodnie z art. 42 ust. 11 ustawy o VAT zaliczymy tutaj:
- korespondencję handlową z nabywcą towarów (w tym złożone zamówienie),
- dokumentacja dot. ubezpieczenia i kosztów transportu,
- dokument potwierdzający przyjęcie towaru przez nabywcę na terytorium innego kraju niż Polska
- dokument potwierdzający uiszczenie zapłaty za towar.
