Instalacja wodno-kanalizacyjna jest jedną z najważniejszych instalacji w każdym domu. Ma za zadanie doprowadzić do budynku wodę dobrej jakości, pod odpowiednim ciśnieniem. Należy ją zamontować tak, aby można było komfortowo korzystać z zimnej oraz ciepłej wody. W tym przypadku montaż jest jednak łatwiejszy niż konstrukcja instalacji elektrycznej lub gazowej.
Instalacja wodna w domu - o czym należy pamiętać?
Co prawda montaż instalacji wodnej w budynku nie jest skomplikowany, ale warto go zlecić specjalistom. Należy przy tym pamiętać o kilku zasadach montażu poszczególnych elementów:
- rury z wodą należy montować poniżej kabli elektrycznych i rur gazowych;
- przewód z ciepłą wodą musi znajdować się powyżej przewodu z zimną;
- należy zachować odpowiednie odległości od podłogi;
- rury powinny znajdować się na wysokości około 70 - 80 cm od spłuczki WC i 110 - 130 cm od prysznica;
- rury powinny znaleźć się na wysokości co najmniej 60 cm, jeśli w łazience znajduje się wanna z baterią ścienną;
- rury powinny znaleźć się na wysokości 25 - 35 cm nad umywalką.
Dodatkowo należy zwrócić uwagę na sposób układania rur do wody. Wyróżnia się dwie metody:
- układ trójnikowy;
- układ rozdzielaczowy.
Układ trójnikowy polega na wyprowadzeniu przewodu głównego z przyłącza, które doprowadza wodę spoza budynku, aby następnie od niego odprowadzić połączenia doprowadzające wodę do poszczególnych punktów poboru. Rury muszą wówczas być układane prostopadle do ścian i równolegle do siebie.
W przypadku układu rozdzielczego główny przewód jest zasilany przez rozdzielacz, od którego prowadzone są przewody do punktów poboru. Układ ten wyróżnia się sposobem ułożenia rur w warstwie wylewki w podłodze. Rozdzielacz musi się ponadto znaleźć w szafce podtynkowej.
Jakie są koszty wykonania instalacji wodnej?
Instalacja wodna może kosztować od kilku do nawet kilkunastu tysięcy złotych. Wszystko zależy od metrażu domu, oczekiwań inwestora i wykorzystanych materiałów. Jeśli zlecający zdecyduje się na rury kanalizacyjne wykonane z miedzi, będzie musiał pogodzić się z większymi wydatkami, sięgającymi górnego pułapu cenowego.
Koszt instalacji wodnej i kanalizacyjnej kształtuje się w następujący sposób:
- przyłącze do sieci wodociągowej - od 200 do 400 złotych za metr przyłącza plus około 1000 złotych za projekty przyłączy;
- podłączenie instalacji do punktu poboru wody - od 50 do 130 złotych za punkt;
- montaż instalacji wodno-kanalizacyjnej - od 100 do 150 złotych za metr bieżący;
- podejścia instalacji wodno-kanalizacyjnej - od 200 do 250 złotych za sztukę (podejścia miedziane są droższe);
- instalacje kanalizacyjne w domu i wykonanie pionów kanalizacyjnych - od 300 do 400 złotych za sztukę;
- odpowietrzenie instalacji kanalizacyjnej - około 150 złotych za sztukę;
- szambo - od 2000 do 7000 złotych plus późniejsze koszty wywozu ścieków;
- przydomowa oczyszczalnia ścieków - od 7000 złotych.
Wiele osób montujących instalacje wodno-kanalizacyjne w budynkach mieszkalnych, zakładach pracy czy budynkach użyteczności publicznej zastanawia się, czy wybrać elementy instalacji z miedzi czy z tworzywa.
Oba rozwiązania, w zakresie wykorzystywanych materiałów do budowy instalacji, posiadają swoje plusy i minusy. Przedstawiamy je w poniższej tabeli:
Koszt instalacji wodnej miedzianej będzie wyższy niż w przypadku innych instalacji, na przykład w porównaniu z instalacją wodną ze stali ocynkowanej - nawet o 40% wyższy. Jest to jednak cena za bardzo wysoką jakość i wytrzymałość elementów miedzianych.
Wykonując kalkulację kosztów wykonania instalacji wodnej w domu należy wziąć pod uwagę:
- ile metrów rur jest potrzebnych do wykonania instalacji - to rury są najdroższą jej częścią;
- ile elementów dodatkowych, w postaci łączników i elementów armatury, jest potrzebnych;
- w jaki sposób zostanie wykonany montaż instalacji.
Wielu producentów rur i złączek wykonanych z miedzi gwarantuje 50-letnią trwałość wykonanej z nich instalacji. Z kolei na instalacje z tworzywa sztucznego ich producenci dają gwarancję na 25 lat. Po tym okresie mogą pojawić się uszkodzenia mogące pociągać za sobą koszt wymiany jej poszczególnych elementów. Jeśli jednak instalacja z tworzywa sztucznego zostanie zbudowana precyzyjnie, a jej elementy zostaną dobrze połączone, może ona wytrzymać nawet 50 lat bez większych usterek, czyli tyle, ile instalacja miedziana.
Jakie są najczęstsze błędy popełniane podczas wykonywania instalacji wodnej i jak ich unikać?
Jeśli instalacja wodno-kanalizacyjna została prawidłowo wykonana, nie powinna sprawiać trudności w długoletniej eksploatacji budynku. W przeciwnym wypadku problemy z wodą i ściekami mogą okazać się bardzo uciążliwe, a jakiekolwiek naprawy czy przeróbki - bardzo kosztowne (te najbardziej skomplikowane poprawki mogą pociągać za sobą konieczność ingerencji w elementy konstrukcyjne budynku).
Sprawdźmy zatem, jakie są najczęstsze błędy popełniane przy budowie takiej instalacji.
Nieodpowiednie doprowadzenie instalacji do budynku
Wodę do budynku należy wprowadzić poniżej głębokości przemarzania, czyli pod ławami fundamentami. Zazwyczaj robi się to na etapie wykonywania fundamentów. Jeśli ma to nastąpić później - podczas prac nad fundamentami należy w odpowiednim miejscu ułożyć peszle. Ich brak pociągnie za sobą konieczność ingerowania w konstrukcję budynku. Jeśli zaś rury zostaną zainstalowane błędnie, podczas eksploatacji budynku mogą pojawić się problemy z dostawą bieżącej wody.
Niewłaściwe odprowadzenie ścieków z budynku
Rury kanalizacyjne należy ułożyć tak, aby odpływy znajdowały się w miejscach usytuowania pionów, a same rury należy prowadzić prostymi, krótkimi odcinkami z minimalną liczbą załamań i ze spadkiem 2 - 3%. Należy stosować łagodnie zagięte kolana i właściwie łączyć rury.
Brak projektu instalacji
Instalację wodno-kanalizacyjną należy realizować zgodnie z projektem, zawierającym sposób przebiegu rur i ich przekroje, które ustalono na podstawie planowanego zapotrzebowania na wodę oraz sposobu odprowadzenia ścieków. Projektant musi dobrać odpowiedni przekrój rur wodnych. W przeciwnym razie, przy intensywnej eksploatacji, w niektórych punktach czerpalnych może dochodzić do uciążliwego spadku ciśnienia.
Właściwie wykonany projekt gwarantuje bezawaryjną pracę instalacji.
Niedostateczne zabezpieczenie instalacji na czas robót budowlanych
Nowo układaną instalację można doprowadzić do ruiny już w trakcie robót budowlanych, na przykład podczas zagęszczania piasku pod posadzkę na gruncie. Aby tego uniknąć, należy zadeklować odpływ.
Niewłaściwe rozmieszczenie liczników
Bardzo często spotykanym błędem jest lokowanie urządzeń pomiarowych w nieodpowiednim pomieszczeniu lub niezabezpieczenie ich przed wpływem niskiej temperatury, przez co, przy dużych mrozach, woda w rurach może zamarznąć.
Brak odpowietrzenia kanalizacji
Piony instalacji kanalizacyjnej należy wyposażyć w wywiewki, które montuje się na ich końcach i wyprowadza ponad dach. Dopuszcza się także stosowanie tak zwanych zaworów napowietrzających, ale i tak przynajmniej jeden pion musi być wyprowadzony ponad dach. Brak tych elementów sprawi, że z instalacji będą się wydostawać nieprzyjemne wyziewy, odczuwalne w całym domu.
Niewłaściwie dobrane przekroje rur kanalizacyjnych
Aby ścieki były spłukiwane, a w rurach nie odkładały się zanieczyszczenia (co z czasem może doprowadzić do ich zatkania), należy stosować rury odprowadzający o konkretnych średnicach:
- 40 mm do niewielkich umywalek;
- 50 mm do standardowych umywalek, zlewozmywaków, brodzików, bidetów, wanien czy pisuarów;
- 70 mm do kilku umywalek lub brodzików;
- 110 mm do misek ustępowych.
Średnica podejścia nie powinna być mniejsza niż średnica otworu wylotowego przyboru sanitarnego.
Brak uwzględnienia specyfiki montażu urządzeń sanitarnych i AGD
Często proste błędy popełniane są przy wyprowadzeniu instalacji pod urządzenia AGD, na przykład umocowanie punktu czerpania i odbioru wody za zmywarką lub pralką, przez co nie da się jej podłączyć do instalacji i wsunąć w zabudowę z mebli.
